Hit-Boy

Statik Selektah od końcówki zeszłej dekady jest jednym z najważniejszych producentów wschodniego wybrzeża. Pochlebnie wyrażają się o nim praktycznie wszyscy, a współpracujący z nim MC's to zarówno gwiazdy wielkiego formatu jak i goście, którzy korzystają z okazji, żeby się pokazać. Zatytułowany przewrotnie "Extended Play" to już piąty producencki album pochodzącego z Bostonu DJ'a, tym razem pojawiają się na nim m.in. Raekwon, Flatbush Zombies, Talib Kweli, Mac Miller, Sean Price, Action Bronson czy Pro Era i Joey Bada$$ solowo.

Ledwie trzy lata dostaliśmy bardzo udany "100 Proof: The Hangover", ale od tamtego czasu muzyka Statika zdążyła wielu spowszednieć, żeby nie powiedzieć, że się znudzić. Przy takim ogromie muzyki można gdzieś zgubić jej świeżość. Przypomnijmy, że od "Hangovera" światło dzienne ujrzały płyty w ramach 1982 z Termem oraz we współpracy z Freewayem, Slainem, Freddie Foxxxem, Freddie Gibbsem, Action Bronsonem, Strong Arm Steady i Reksem. W większości są to pełne albumy.

Jeśli myśleliście, że po urodzeniu dziecka Beyonce stanie się nagle ciepłą kluchą, to - no cóż - byliście w błędzie. “I took some time to live my life/ But don’t think I’m just his little wife/ Don’t get it twisted, get it twisted/ This my shit, bow down, bitches” - śpiewa Sasha Fierce w wyprodukowanej przez Hit-Boya części pierwszej, by po chwili... przejść w rap - przy użyciu techniki chopped & screwed - i rzucać linijkami typu “I heard your boo was talking lip/ I told my crew to smack that trick”. Za produkcję drugiej części odpowiadają natomiast Timbaland i Polow Da Don. Zaskoczenie, co nie?

Hit-Boy, czyli "ten od Niggas In Paris", konsekwentnie prze do przodu, starając się chyba pozbyć tej uciężliwej nieco łatki. W zeszłym roku wydał dobrze przyjęty album "HITstory" (nasza recenzja), za kilka dni natomiast premiera kompilacji "All I've Ever Dreamed Of". Będzie to próba wypromowania wytwórni Hit-Boya, HS87, oraz należących do niej artystów - K. Roosevelta i duetu Audio Push. Oprócz wymienionych, na płycie usłyszemy również m.in. Cocaine 80s, Commona, Method Mana, Redmana, ScHoolboya Q i Xzibita. Jeden z promujących to wydawnictwo teledysków - do obejrzenia w rozwinięciu.  

Dlaczego: Kolejny teledysk promujący złote już "good kid, M.A.A.D. City" zrealizowano do "Backseat Freestyle" wyprodukowanego przez Hit-Boya. Jak na bangerowym podkładzie rozchwytywanego producenta połączyć "Martin had a dream, Kendrick have a dream" z nawijaniem na tle modnej chyba ostatnio wieży Eiffla na temat tego, że autor chce mieć fiuta jej rozmiarów, żeby móc pierdolić świat przez 72 godziny... Kendrick łączy sprzeczności i tworzy z tego takie rzeczy jak dwa debiuty - najpierw ten niezależny, teraz ten mainstreamowy. Dla fanów tego ostatniego, nie lada smakołykiem będzie też ukazanie postaci ze skitów na płycie. Niepodrabialne flow.

Hit-Boy to jeden z największych magików dźwięku nowego pokolenia. Jak sama ksywka wskazuje gość robi hity jeden za drugim, a styl jaki wnosi do gry, z jednej strony wpisuje się w nowe trendy, z drugiej chwyta je za łeb i samemu prowadzi wybraną przez siebie drogą. Słuchając tego co zrobił na "Cruel Summer" byłem i nadal jestem pełen podziwu, a przecież ostatnio pokazał pazury w dziesiątkach numerów, chociażby na nowej solówce Kendricka Lamara.

Jednej rzeczy jednak wybaczyć mu nie mogłem - wyprodukowany przez niego numer na "Life Is Good" Nasa, w którym gościnnie miał pojawić się Frank Ocean. Jakiś czas przed premierą Hit-Boy powiedział, że z jego winy sesje gdzieś zniknęły, że nie jest w stanie ich odnaleźć, a napięte grafiki Nasa i Franka sprawiają, że ponowne nagranie numeru nie wchodzi w grę. Jak się okazuje, numer się znalazł.