Jazz

Już dziś odbędzie się premiera jazz-rapowej produkcji muzycznej zrealizowanej w magicznej, pełnej retro RTV scenerii Galerii Sztuki Muzycznej i Obrazu w Chorzowie. Mes wyposażony tylko w mikrofon wsparł się tym razem topowym zespołem Jazzu Elektrycznego w Polsce - Schmidt Electric, trębacza Piotra Schmidta.

W ciągu czterech lat od wydania czwartego w swoim dorobku, nagrodzonego Grammy LP "Take Me To The Alley" Gregory Porter nie próżnował - zdążył przecież nagrać tribute album dla swojego idola i ewidentnej inspiracji Nat King Cole'a, rok później wypuścił też album nagrany na żywo w słynnej londyńskiej sali koncertowej Royal Albert Hall. Kolejny oficjalny studyjny longplay to jednak inna kategoria, inne oczekiwania, inna presja...

No właśnie, ale czy Gregory kiedykolwiek dał po sobie i swojej twórczości poznać, że odczuwa jakąś ogromną presję? Raczej nie - zbliżający się do okrągłych pięćdziesiątych urodzin muzyk rodem z Los Angeles to sztandarowy przykład świadomego i pewnego siebie artysty, który konsekwentnie idzie swoją drogą, wytaczając własne ścieżki i stopniowo zaskarbiając szacunek i uwagę przemysłu muzycznego, krytyków, a także - podbijając serca słuchaczy na całym świecie (pamiętny występ na Warsaw Summer Jazz Days w 2014 roku!). Co fenomenalny soulowo-jazzowy wokalista przygotował dla nas zatem na swoim zeszłorocznym krążku "All Rise"? Krążku, który - warto dodać - już dzisiaj w nocy ma okazję zdobyć nagrodę Grammy za Najlepszy Album R&B!

W poniedziałek światło dzienne ujrzała najnowsza kompilacja brytyjskiej wytwórni The Jazz Hop Café. Tym razem label postanowił zabrać słuchaczy w muzyczną podróż na Daleki Wschód, prezentując 21 podkładów w fascynujący sposób przeplatających hip-hop, jazz i azjatyckie dźwięki - a wszystko to w wykonaniu pochodzących stamtąd, lokalnych producentów.

"Eastern Voyage" to 50 minut spokojnego, kojącego brzmienia oraz wspaniała introdukcja do muzycznej sceny Azji. Odsłuch całości w rozwinięciu.

Jeśli myślicie o tym, co umknęło wam w zeszłym roku, to na pewno mamy jedną rzecz, którą możecie dopisać do swojej listy. DJ 600V wydał w grudniu instrumentalny, jazzowy album... bez użycia żadnych sampli.

26 września na scenie przy Głębockiej 66 odbędzie się koncert inaugurujący nowy sezon artystyczny w Białołęckim Ośrodku Kultury. Przed publicznością wystąpi Bartek Królik - kompozytor, wiolonczelista, basista i producent muzyczny. Artysta od lat stoi za sukcesem między innymi takich gwiazd jak Sistars, Agnieszka Chylińska, Łąki Łan, Edyta Górniak, Natalia Kukulska, Krzysztof Zalewski - tym razem zdecydował się mówić „własnym głosem".

Albo Inaczej wraca w nowej odsłonie. Kolejny hip-hopowy klasyk doczekał się nowej interpretacji. „Trze‘a było” z repertuaru Tego Typa Mesa wykonała Paulina Przybysz!

Lato 2017, Detroit. Żywym krokiem (niemal biegiem) idę w stronę Downtown. Szczęśliwym trafem w tym samym czasie, gdy ja wpadłem na kilka dni do Motor City, odbywał się tam znakomity Detroit Jazz Festival. Na przeróżnych scenach rozsianych po całym mieście wystąpili wtedy m.in. Wayne Shorter, Herbie Hancock czy Kamasi Washington. Ja natomiast (o ile zdążę....) mam okazję zobaczyć na żywo specjalny występ jednego z moich ulubionych MC's - Commona. 

Uff, dotarłem, choć już się zaczęło. Udało mi się zobaczyć ok. 3/4 ich występu - absolutna uczta dla uszu, fenomenalny hołd dla twórczości Commona, jak i cześć oddana bohaterowi Detroit Jayowi Dee. Wprowadzenie utworów Commona i Jaya w świat jazzu zapewniły dwie nie mniej znakomite osobistości - jeden z najbardziej uznanych pianistów jazzowych Robert Glasper (autor m.in. kultowej dylogii "Black Radio") oraz znakomity perkusista, DJ i producent Karriem Riggins, bliski przyjaciel Jaya Dee, współpracownik m.in. Madliba, Kanye Westa, The Roots czy Nory Jones....

Najbardziej niezapomnianym dla mnie momentem tegoż koncertu była jednak chwila, gdy Common rzucił ze sceny niemal nonszalancko: "Ja, Robert i Karriem wydajemy wspólny album. Nasza grupa nazywa się August Greene". 

Nieco mniej niż rok później - debiutancki album tej niespodziewanej supergrupy (myślę, że to miano jest całkowicie zasłużone), zatytułowany po prostu "August Greene", ujrzał światło dzienne. Rzecz ze wszech miar zna-ko-mi-ta, acz z perspektywy czasu patrząc - w szerszej świadomości słuchaczy nieco pominięta. Wręcz.... przegapiona. Hm, mamy na Popkillerze cykl dla właśnie takich albumów...