USA

W dzisiejszym Popkillerowym wywiadzie na niedzielę proponuję spotkanie z może nieco mniej znaną postacią - ale za to niesłychanie ważną. Ośmieliłbym się stwierdzić, że owa postać ma fundamentalne znaczenie dla hip-hopu, szczególnie tego z Zachodniego Wybrzeża... Pozwólcie, że zaprezentuję - oto Greg Broussard, a.k.a. The Egyptian Lover.

Zanim hip-hop na dobre zapuścił korzenie w Kalifornii, przed debiutami Ice-T, Too $horta czy eksplozją gangsta-rapu za sprawą Eazy-E i N.W.A. - Los Angeles tańczyło w rytm electro. Elektroniczne, funkujące brzmienia, od pierwszych taktów pobudzające do tańca, królowały na imprezach, a jednym z mistrzów takich brzmień był właśnie członek legendarnego kolektywu Uncle Jamm's Army - Greg Broussard. W 1984 roku, połączywszy elektroniczne beaty, inspirowany Prince'em (R.I.P.) "rap" oraz egzotyczny i romantyczny image lowelasa rodem z... tak jest, Egiptu - Greg zaprezentował światu Egyptian Lovera. Nieodłącznym atrybutem władzy Egipskiego Żigolo jest maszyna perkusyjna Roland-808, za pomocą której potrafi on rozkręcić niesamowitą imprezę - bez względu na dekadę. Ba, Greg wciąż koncertuje (i to z jakim efektem - kto nie był na jego występie, niech żałuje) i publikuje nowe materiały po brzegi wypełnione tym nieśmiertelnym brzmieniem, które kiedyś rozpalało kalifornijskie parkiety - oraz zainspirowało takich twórców jak Uncle Luke czy... Dr. Dre!

To ptak! To samolot! Nie - to R.A. the Rugged Man, back like he never left z bodaj najbardziej hardkorowym i zrealizowanym z największym rozmachem projektem w karierze, albumem "All My Heroes Are Dead".

"Music to be Quarantined By" to playlista Ema nawiązująca tytułem do jego ostatniego krążka, która ma umilić czas jego fanom podczas kwarantanny. Składa się przede wszystkim z rapowych klasyków lat 90 i końcówki lat 80. Raper podzielił się nią podczas audycji w swoim radiu Shade45.

Pisaliśmy już, że powrót Jona Connora po wieloletniej przerwie ucieszył nas niezmiernie - do tego stopnia, że ogłosiliśmy Jona naszym Artystą Tygodnia, a także zdzwoniliśmy się z nim na video, aby zaserwować Wam jedyny polski wywiad z byłym Freshmanem XXL'a i podopiecznym Dr. Dre. Znany jako mikrofonowa bestia Jon okazał się w rozmowie niezwykle sympatycznym, otwartym gościem, opowiadając nam m.in. o nowym albumie "SOS", relacji z Dr. Dre, odejściu z Aftermath i nigdy nie wydanym majorsowym debiucie "Vehicle City", a także o spotkaniu Eminema i wpływie, jaki wymiatacz z Detroit miał na styl Jona. 

Connor podzielił się też swoimi ulubionymi wspomnieniami ze wczesnych lat kariery, jak i z okresu Aftermath, oraz przywołał kolację z Jay-Z, najlepszy cypher, w jakim kiedykolwiek rapował z King Losem, oraz ujawnił plany na przyszłość - i to jak bogate!

W mediach znajdziemy obecnie masę strachu, ciemnych wizji i atakujących z każdej strony negatywnych treści. Wszystko generuje niepewność, stres i pogłębia zdenerwowanie. Czy muzyka nie służy też temu, by oderwać się od takich emocji? Czy muzyczne media nie są jednymi z niewielu które mogą choć trochę od tego uciec i dać ludziom trochę wsparcia i otuchy w obecnej ciężkiej sytuacji pełnej znaków zapytania?

W 14 odcinku cyklu "Dobry Vibe na Trudny Czas" gościmy jedną z najbardziej błyskotliwych i sympatycznych postaci na polskiej scenie, lirycznego wirtuoza Bisza! Sprawdźcie jakie 3 numery poleca.

Wydane we wrześniu 1993 roku "93 'Til Infinity" kalifornijskiej ekipy "Souls of Mischief" to bez wątpienia jeden z najwspanialszych utworów hip-hopowych, jakie zrodziła złota era lat 90. Nieśmiertelny klasyk, który wciąż do dziś brzmi świeżo i niesie upragniony chill prosto z Oakland aż do... wieczności. Promujący debiutancki album SOM o tym samym tytule track też od lat stanowi źródło inspiracji dla kolejnych pokoleń MC's.

W 2006 roku chicagowski duet Kidz In The Hall wjechał na scenę, robiąc furorę singlem "Wheelz Fall Off ('06 Til)", w 2013 roku nowojorscy The Underachievers wypuścili genialne "The Mahdi", a pod koniec marca za sampel i temat postanowił wziąć się przygotowujący się do wydania albumu "SOS" Jon Connor. O ile jednak wersja Kidz In The Hall utrzymana była w klasycznej, 90'sowej rytmice, raper z Michigan postanowił odświeżyć ten klasyk brzmieniowo, serwując liryczną kanonadę rymów i łącząc przepiękny sampel z twórczości Billy'ego Cobhama z nowoczesną perkusją.