Magiera

"Końcówka roku to liczne podsumowania - w ostatnich miesiącach działo się sporo, ale warto również podsumować to jakie rocznice przyniósł nam ten kończący się 2017 rok" - pisaliśmy we wtorek w artykule odnośnie WWO. Dziś cofnijmy się więc o półtorej dekady - rok 2002 dla polskiego rapu był wybitny i przyniósł niezliczone ilości kultowych singli czy wydawnictw oraz wiele utworów, które na tamten moment wywracały całą scenę do góry nogami. W ostatnich miesiącach czy tygodniach skończyły one piękny jubileusz 15 lat - przyjrzyjmy się więc dokładniej tym, których piętnastolecie świętowaliśmy najbardziej... Kolejność wg daty wydania.

Peja opublikował krótkie, ale treściwe ogłoszenie na temat swoich wydawniczych planów. "Obecnie pracuję z Magierą nad albumem, który wydam wiosną" - napisał na swoim profilu na Facebooku. Peja i Magiera mają za sobą współpracę m.in. przy projekcie "Książę aka. Slumilioner" z 2014 roku. Raper poinformował także, że płyta nosi nazwę "25 godzin".

Istnieją takie albumy, którymi raperzy stawiają sobie nienaruszalny pomnik. Tak było z „Muzyką poważną”, tak było z „Eternią”, tak było z „Gdzie jest Eis?”. I jeśli mowa o wrocławskim weteranie, Tymonie, słuchacze przez bardzo długi czas postrzegali w taki sposób album „Zmysłów 5” z 2002 roku. 

Kiedy dwa lata temu recenzowałem czwarty "Kodex", trochę na niego posmęciłem. Przede wszystkim doskwierała tamtejsza nuda, a klimat dwóch pierwszych płyt gdzieś umknął. Co więcej, zaproszeni na płytę raperzy zaoferowali słuchaczom jakieś odrzuty, a przecież możliwość dogrania się na "Kodex" powinna być, przynajmniej w teorii, swego rodzaju nobilitacją, nieprawdaż? Ostatecznie jednak uznałem, że album jako taki się wybronił, gdyż kilku gości dało radę, a to, co najważniejsze - czyli produkcja - zostało dopracowane w stu procentach.

"Kodex V" mógłbym opisać w ten sam sposób... Czyli ogólnie rzecz biorąc, nie jest tak źle, prawda? Błąd! Mam na myśli to, że mógłbym go opisać w dokładnie ten sam sposób, podmieniając jedynie ksywki i tytuły numerów. Jako że ta recenzja pojawia się dość późno, pozwólcie, że w związku z tym zadam wam fundamentalne pytanie. Czy ktokolwiek z was jeszcze pamięta o tej płycie? Jeżeli odpowiadacie ciszą, to wiedzcie, że to najlepsza recenzja tego albumu jaka tylko może powstać.