Te-Tris

Oba dotychczasowe legale Te-Trisa to materiały, które ciężko ze sobą porównać. "Dwuznacznie" przeładowane było lirycznymi smaczkami, dopieszczone w każdym detalu, pełne gierek słownych, tytułowych dwuznaczności, technicznych kombinacji - przez to na papierze wyglądało świetnie i ciężko było wytknąć braki w którejś z powyższych kategorii, ale przy całym szlifowaniu stępił mu się też cały debiutancki pazur i wyrazistość materiału, decydująca o tym, jak potraktuje go ząb czasu, a ja po bardzo entuzjastycznej napisanej na świeżo recenzji praktycznie w ogóle już do tej płyty nie wróciłem.

"Lot 2011" był... całkowitą zmianą kursu i jeżeli ktoś śledzi moje wpisy, to na pewno wie, jak dużym uznaniem cenię ten materiał - to moja ulubiona polska płyta ostatnich lat. Potężny pakiet naturalnych emocji, uchwyconych w odpowiednim momencie i nie dopieszczanych na chłodno, by się nie... ulotniły. Motywujące przesłanie, świeże brzmienie, teksty dalekie od linijek i kalkulatorów, ale bliskie życia i codzienności. W porównaniu do wcześniejszych płyt mniej było tam słownych gierek czy pojedynczych wersów zapadających w pamięć - jednak całość spełniała swoją rolę idealnie. Dobre punche robią równie mocne wrażenie tylko przez ileś kolejnych odsłuchów, zamknięte w dźwiękach emocje mogą czynić to przez kilkaset, a ja mimo że takie "Ile Mogę" czy "Trzeba Żyć" na bank słyszałem już kilkaset razy to wciąż wywołują one we mnie te same reakcje. Magiczny album, który spotkał się jednak ze zróżnicowanym odbiorem a część dotychczasowych fanów Te-Trisa kręciła na niego nosem. Dlaczego natomiast piszę o tym w tym miejscu?

Bowiem Adam zapowiedział przed premierą "Teraz", że płyta ta zawrze w sobie trochę Teta z różnych wydawnictw - od "Dwuznacznie", przez mixtejpy, po "Lot". Jak wyszło to w praktyce, która część przeważa i jak wspólna produkcja z Pogzem wygląda na tle poprzedników?

Witajcie w Innej Stronie - cyklu, który pozwoli wam poznać artystów hip-hopowych nie tylko na polu muzycznym, ale także nieco bardziej prywatnym i da wam możliwość, by usłyszeć odpowiedzi na pytania, których nie spotkacie w normalnych wywiadach. Dlaczego? Ponieważ nawet rzeczy tak banalne jak ulubiony film czy wymarzone do odwiedzenia miasto mogą przekładać się bezpośrednio na to, co słyszymy na albumach. Mogą pozwolić też poznać wam ulubionych raperów trochę lepiej. Co w końcu jest dla artysty większą inspiracją, niż życie samo w sobie?

Odcinek 29-ty to dobrze znany reprezentant Aptaunu, będący świeżo po wydaniu nowego albumu, nasz Artysta Tygodnia - Te-Tris.

W dzisiejszych czasach granica między podziemiem a mainstreamem zatarła się dość mocno i legalny hologram bywa czasem wręcz symbolicznym stempelkiem a nie widocznym przeskokiem na kolejny level. Ostatnio złapałem się na tym, że wśród materiałów, również w underze, od początku dopracowywanych w detalach, z profesjonalną oprawą graficzną i rozplanowaną promocją coraz częściej brak mi... tej surowej zajawki i głodu mikrofonu, która kazała przymknąć oko i ucho na słabszą jakość, brak okładki, masteringu czy warsztatowe niedociągnięcia.

7 grudnia w białostockim Klubie Rejs odbędzie się unikalna wystawa zdjęć 'Nie Ma Miejsca Jak Dom 2' będąca kontynuacją popularnej i bardzo dobrze przyjętej pierwszej edycji, mającej miejsce równo rok temu. Tym razem gośćmi specjalnymi będą Włodi i DJ B. Oto co o całym wydarzeniu piszą organizatorzy:

Aptaun Records ma przyjemność zaprezentować ostatni przedpremierowy utwór promujący wspólny album Te-Trisa i Pogza pt. "Teraz", którego sklepowa premiera (08.11) zbliża się wielkimi krokami.

Utwór "Cienka Linia" wyprodukowany przez Stonę pochodzi z drugiej płyty wersji deluxe albumu dostępnej wyłącznie w AptaunSklepie.

Niejednokrotnie pisałem, że "Lot 2011" to moja ulubiona polska płyta rapowa wydana w tej dekadzie... Trzeci singiel z "Teraz" Te-Trisa i Pogza, nagrany z udziałem Zeusa to zarazem pierwszy uderzający właśnie w klimat "Lotu" - i moim zdaniem najlepszy z dotychczas opublikowanych numerów. "Jarać się rapem widzieć w tym więcej niż łatwy grosz, przy tym kieszenie mieć pełne więcej niż własnych rąk." Nie ma rapu bez emocji, a gdy są na tyle pozytywne i motywujące, że japa sama się cieszy to jak dla mnie "that's that".