Zagraniczny i polski hip-hop, muzyka, wykonawcy - Najlepszy portal hip-hop

Zachodnie Wybrzeże powoli podnosi się z kolan po latach muzycznej posuchy -  pojawiają się młodzi gniewni z pomysłem na siebie i świeżą głową, a starzy wyjadacze pokazują, że wciąż wiedzą, jak narażać słuchaczy na urazy karku.

Ale to nadal mało w porównaniu ze złotymi latami 90., które przyniosły Zachodowi wiele niezapomnianych klasyków. Wszyscy znamy i jaramy się albumami Dre, Snoopa, Quika czy Cube'a. Warto jednak pamiętać, że powstawały wtedy również perełki, które nigdy nie doczekały się zasłużonego rozgłosu. Jak na przykład "Bad Newz Travels Fast" DJ Pooh'a.

Niepodważalna legenda, pionier i jedna z osób, które w budowie wielkiego domu zwanego hip-hopem podkładała fundamenty i pierwsze cegły.

W marcu Grandmaster Flash odwiedził Polskę, by zagrać na imprezie Rap History Warsaw a my we współpracy z Diil.TV mieliśmy okazję przeprowadzić z nim krótką, ale dość treściwą rozmowę.

Mija kolejny miesiąc 2011 roku, a my dostajemy kolejny materiał z Wrocławia. Po legalu Jota, Shota z Człowieniem oraz debiucie tego półrocza jakim jest materiał Haja, Goldena i Beztwarzy, otrzymujemy następną płytę z Dolnego Śląska. Tym razem swoje siły zjednoczyli: Łozo aka. Pitahaya, Mazi, Globus, Grzesiek Label, Bunio oraz Kościey.

 Różnorodność tych raperów, jest tak wielka, że totalnie nie wiedziałem czego się spodziewać po ich wspólnym krążku. Różne style, inne poglądy, ale jedna, tętniąca w ich sercach miłość do rapu, to coś co niesamowicie spaja ten album. Zazwyczaj tak liczne kooperacje w Polsce się nie udawały. Czy Wrooclyn Dodgers przełamało tę zasadę?

Do faktu, że Daz solowo wypuszcza dużo rzeczy i robi to zdecydowanie częściej niż Kurupt każdy z sympatyków DPG chyba zdążył się już przyzwyczaić. Choć prawie zawsze jest to porządny materiał wydaje się że raper stawia obecnie bardziej na ilość niż jakość i zadowolenie fanów.
Od czasu "So So Gangsta" brak bowiem w jego dyskografii albumu na podobnym poziomie. "Only On The Left Side" mimo kilku mocnych momentów był jak dla mnie zbyt południowy, "Public Enemiez" który zapowiadał powrót do klimatu "Dogg Pound Gangsta LP" również nie spełnił do końca oczekiwań słuchaczy natomiast króciutki "Matter Of Dayz" nie powinien się w ogóle ukazać.

Jak wiec w tym zestawieniu wypada najnowsze dzieło Dillingera?

"Some mastered the art of cash, but not the part that lasts and disappear after doin two albums" nawija Posdonus w otwierającym "Grind Date" numerze "Future". De La to zespół piekielnie długowieczny i nigdy nie schodzący powyżej swojego standardowego poziomu, który dla większości jest wciąż nieosiągalny. Zrobić klasyczny album w 15 lat po debiucie (skądinąd również klasycznym) to sztuka, która nie zdarza się zbyt często.

Pos, Trugoy the Dove i Maseo to trzech gości, którzy udowadniają, że "rap nie jest pracą, tylko życiem". Kiedy zbierałem się do tego artykułu pomyślałem sobie przez chwilę "klasyk? Nie, to jeszcze za świeże". Siedem lat... Czas leci, a ta płyta wciąż jest świeża i właśnie o to chodzi.

Długa droga z Nowego Orleanu do Kalifornii została troszkę skrócona dzięki kolaboracji dwójki rapowych reprezentantów swoich miejsc. Choć lokacje niewątpliwie zupełnie inne, to muzyka Alchemista i rap Curren$y nie wydawały się niemożliwe do połączenia. Przeciwnie. Przy odpowiedniej ilości uncji dobrego stuffu dogadanie się tych dwóch osobników wydawało się wręcz oczywiste, a współpraca na papierze wyglądała co najmniej okazale.

"Covert Coup" to dziesięć premierowych numerów w których "Waluta" rapuje na bitach ALC'a. Promujący płytę "Scottie Pippens" z Freddie Gibbsem jest dla mnie jednym z kandydatów do dziesiątki numerów 2011 roku. Jak z resztą?