Arrested Development

Pod koniec zeszłego miesiąca w warszawskiej Progresji odbył się jeden z najlepszych koncertów hip-hopowych tego roku. Wybuchowa ekipa Arrested Development, świętująca 25-lecie wydania debiutanckiego "3 Years, 5 Months and 2 Days in the Life of..." przejęła scenę, zamieniając niedzielną noc w niezapomnianie wrażenie. Tuż po występie natomiast złapaliśmy reprezentację zespołu w składzie Speech, Fareedah i Tasha LaRae na konkretną, prawie 20-minutową pogawędkę przed kamerą.

A w niej m.in. o historii numeru "Revolution" ze ścieżki dźwiękowej do filmu Spike'a Lee "Malcolm X" i roli Public Enemy w rozwoju kariery AD, ewolucji hip-hopu z Południa USA i wpływie AD na jego rozwój, burzliwej historii drugiej płyty "Zingalamaduni" z 1994 r., czy samplowaniu i obecnych prawach je uniemożliwiających...

Kilka dni temu wspominaliśmy drugą płytę Arrested Development "Zingalamaduni", a wczoraj przybliżyliśmy Wam debiutancki krążek zespołu w naszym Klasyku na Weekend. Z okazji dzisiejszego koncertu AD w Warszawie (już za 5 godzin!) - postanowiłem zatrzymać się na chwilę przy głównym singlu promującym pierwszy solowy krążek Speecha z 1996 roku, zatytułowany po prostu "Speech".

Zanim jednak w styczniu 1996 r. do sklepów trafił wspomniany album, w listopadzie 1995 r. światło dzienne ujrzał singiel "Like Marvin Gaye Said (What's Going On)" - pełen soulu numer w oryginalny sposób nawiązujący do klasycznego nagrania Marvina Gaye'a z roku 1970 "What's Going On" i stanowiący esencję unikalnego stylu lidera AD. Miał zarazem w sobie coś na tyle magicznego, że spędził aż 7 tygodni na pierwszym miejscu listy sprzedaży w... Japonii.

Ogromny i niespodziewany sukces pierwszego albumu Arrested Development "3 Years, 5 Months and 2 Days in the Life of..." sprawił, że oczekiwania słuchaczy i krytyków przed wydaniem ich drugiej płyty były niezmiernie wysokie. W czerwcu 1994 roku, po dwóch latach od premiery pokrytego poczwórną platyną debiutu Speech i spółka powrócili z odważnym, eklektycznym "Zingalamaduni", w ciekawy sposób przeplatającym hip-hop z soulem, funkiem, jazzem, czerpane z winyli sample z żywymi instrumentami oraz teksty mówiące o problemach amerykańskiego społeczeństwa z nawiązaniami do "Motherland", Czarnego Lądu - Afryki.

Jednym z numerów, które znalazły się na "Zingalamaduni" był opatrzony teledyskiem, wpadający w ucho i niosący dużą dawkę pozytywnej energii, melodyjny singiel "Ease My Mind". W tym samym roku specjalny remix utworu stworzył natomiast DJ Premier.

Wielkimi krokami zbliża się kolejny polski występ zasłużonej, od zawsze tętniącej pozytywną energią ekipy Arrested Development. Speech i spółka zagrają w warszawskim klubie Progresja już za miesiąc, 29 października, a jeszcze przed tym będziemy mieć dla was specjalną niespodziankę związaną z zespołem - naszą nigdy niepublikowaną rozmowę ze Speechem! Póki co sprawdzajcie natomiast ostatni singiel AD, oryginalnie brzmiący track "Where?".

Mająca na koncie już prawie 30-letni staż na scenie, dwie nagrody Grammy i miliony sprzedanych płyt ekipa Arrested Development przez ostatnie lata co chwilę spotykała się z pytaniem "Gdzie się podzialiście?". Najśmieszniejsze jest to, że tak naprawdę nigdy nie zniknęli (no może pomiędzy okresem po wydaniu "Zingalamaduni" a rokiem 2000) – fakt, ostatni album "Standing At The Crossroads" wydali w 2012 roku a potem niewiele się działo, ale dowodzona przez Speecha grupa w przerwach między koncertami bynajmniej się nie obijała. Dziesięć lat po premierze jednej z najlepszych płyt poprzedniej dekady – "Since The Last Time", dostajemy efekty ich ciężkiej pracy – a są nimi aż dwa zupełnie nowe, oficjalne projekty!

Pierwszy – "Change The Narrative", osadzony w szeroko rozumianej "klasycznej" stylistyce, AD udostępnili do ściągnięcia za darmo, a drugi, bardziej nowoczesny, ale wciąż zrobiony po swojemu i ze smakiem, a niepodążający za trendami – "This Was Never Home", odsłuchacie w całości poprzez ich stronę internetową. Jeśli tak się składa, że nie znacie jeszcze Arrested Development, a lubicie pozytywne numery podnoszące na duchu, żywe instrumenty, improwizację i swobodne przeplatanie gatunków takich jak rap, soul, r&b, blues, jazz, funk czy nawet pop, to siódme i ósme LP niesamowicie kreatywnej i energicznej zgrai z Atlanty powinny uczynić z was fanów.