"Alternatywne Źródło Energii" to materiał, który zapewnia Mediumowi silne wejście na polską scenę hip-hopową i przypuszczam, że kwestią czasu jest szybki rozwój jego muzycznej kariery. Materiał specyficzny, bardzo oldschoolowy, nie bez wad, ale przekonujący do siebie vibem i zaangażowaniem w muzykę. Serce do niej słychać w każdym werblu... Reprezentant Kielc zyskał sobie wielu sympatyków, na bank również wśród naszych czytelników. Nie wierzę, że nie chcecie wiedzieć jak powstają takie numery jak "Nie Wstydź Się Łez" czy "Połamania Nóg".

Pod spodem macie odpowiedzi naszego człowieka na pytania dotyczące produkcji. Już jutro ukaże się część poświęcona kunsztowi raperskiemu.

Przyznajcie się sami przed sobą ile razy zdarzyło wam się rezygnować z przesłuchania westcoastowych albumów ze względu na trzy czynniki - wysoki wiek ich autorów, ciszę wokół wydawnictwa i okładkę na poziomie podwórkowego mixtape'u? "What Side U On?" spełnia wszystkie trzy z powyższych warunków, a sięgnąłem po nie głównie dlatego, żeby sprawdzić jak po latach od "N Gutz We Truss" i "All Day Everyday" miewa się jeden z głównych twórców sukcesu legendarnego South Central Cartel.

Do pomocy wziął sobie człowieka, który potrafi zadbać o odpowiednie brzmienie tej muzyki, chociaż sam z South Central nie ma wiele wspólnego. Pochodzący z Francji DJ AK, producent znany ze swoich wysokich umiejętności w posługiwaniu się talkboxem, rozumie kalifornijskie brzmienie jak mało kto w XXI wieku.

Medium, raper i producent z Kielc, to jeden z największych zajawkowiczów jakich spotkałem w swoim życiu. Typ gościa, który opowiadając o muzyce, ma w oczach iskry i może nie przestawać gadać... Zresztą jak najbardziej do rzeczy. Od 2008 roku, kiedy światło dzienne ujrzał "Seans Spirytystyczny" zmieniło się wiele, a choć materiał zyskał wielu fanów w całej Polsce, autor o "Alternatywnym Źródle Energii" mówi, że jest jego debiutem. O koncertowych skillsach Piotrka pozytywnie wypowiada się każdy, kto... widział go na żywo. Od kilku dni można zamawiać jego nowe dzieło.

Jeśli lubicie samplowane bity na wysokim poziomie, odpowiedni szacunek dla skillsów i starej szkoły oraz serce wkładane w wersy, ten album na pewno przypadnie wam do gustu. Jeśli nie słyszeliście go wcześniej, miejcie pewność, że umiejętności, które reprezentuje swoim rapem to poprzeczka, która może być zbyt wysoka dla sporej części polskich MC's. Powitajcie na scenie postać, która za chwilę może być jej istotnym elementem.

Dyskografia The Beatnuts to praca domowa, którą musi odrobić każdy, kto chce zrozumieć na czym polega brzmienie nowojorskiego rapu. Swój rozdział w historii tej muzyki zapisali złotymi zgłoskami, jednocześnie sprawiając wrażenie, jakby nigdy nie sprawiało im to większych trudności. Kiedyś próbowano doklejać im łatki w stylu "nowojorskie Cypress Hill" albo inne, bzdurne "latino-hop", które nigdy nie były tak pojemne by zawrzeć w sobie ogrom inspiracji, które niesie z sobą ich muzyka.

Oglądając wywiady z nimi, słuchając tego co mówią w tekstach, czasami ma się wrażenie, że to przykład olbrzymiego muzycznego geniuszu, który zesłano w ciała nastukanych imprezowiczów, którzy przez większość czasu rozmawiają o dupach. The Beatnuts to zespół w swojej karierze łączący rzeczy pozornie niemożliwe do połączenia i być może dlatego tak wyjątkowy.

DJ Premier - jedna osoba, godziny, ba... tygodnie rewelacyjnej muzyki, setki wspomnień, kilkaset numerów, które na całym Świecie uważane są za klasyki... Jeden z tych hip-hopowych artystów, którego obecność na czyjejś płycie, wielu uznaje za podniesienie jej wartości. Pochodzący z Teksasu geniusz brzmienia Nowego Jorku, przygotował dla nas mixtape/street-album, który ma reprezentować nie tylko potencjał jaki wciąż drzemie w tym weteranie, ale również w jego podopiecznych z obozu Year Round Records.

Oprócz Blaq Poeta, Nicka Javasa, NYG'z i Khaleela, pojawiają się tu jednak również takie postaci jak Saigon, Papoose, Joell Ortiz, KRS One, MC Eiht, Young Maylay, Lady Of Rage, Grand Puba, Freddie Foxxx czy Royce Da 5'9". Jeśli ktoś z was nie ma ochoty na słuchanie takich raperów na bitach Preemo, jest... dziwny.

Próba podjęcia kompetentnej dyskusji na temat kalifornijskiego podziemia w XXI w. bez uwzględnienia Zion I, byłaby moim zdaniem jak próba dyskusji o polskim podziemiu bez uwzględnienia Dinali czy Jimsona. Zumbi i DJ AmpLive od roku 2000 (który notabene należy do zeszłego stulecia, jakby ktoś chciał mnie łapać za słowa) zrobili siedem albumów, podróżując po tak różnych muzycznych inspiracjach, że czasem ciężko uwierzyć, że "Bird's Eye View" i np. "The Sealing" z nowego albumu zrobili Ci sami ludzie.

"Atomic Clock", siódmy pełny album zespołu jest dodajmy też drugim krążkiem Zumbiego w tym roku. Pamiętają to wszyscy Ci, którzy czytali naszą recenzję udanego "The Burnerz" z The ARE (klik). Jak "Atomic Clock" wypada w porównaniu z dotychczasowym dorobkiem zespołu i tegorocznym albumem frontmana składu z producetem K-Otix?