Elektronika

Coś dla poszukiwaczy mocnych wrażeń.

Zanim zacznę się rozpisywać na temat samej płyty, czuję obowiązek wystosowania specjalnego ostrzeżenia w kierunku osób słuchających aquacrunku na co dzień i mających o nim większe pojęcie niż ja. Niniejszą recenzję piszę z perspektywy osoby, która chce po prostu pokazać czytelnikom Popkillera porcję nieszablonowej, ciekawej muzyki, jednocześnie trzymającej się jako-tako stylistyki portalu. Jeśli ktoś posiadający odpowiednią wiedzę uzna, że przez mój tekst przebija się daleko idąca ignorancja – przykro mi i odsyłam do poprzedniego zdania.

Zabrzmiało intrygująco, co? Pewnie w głowach kilku osób zaczęły się rodzić rozmaite pytania w stylu „Co to ten aquacrunk?”, „Co to za płyta?”, „Po co ta cała ostrzeżeniowa szopka?” i tym podobne. Spokojnie, na wszystkie odpowiedzi przyjdzie czas.

Każdy kto obserwuje przebogatą karierę zespołu Zion I reprezentującego Bay Area, ale zarazem stanowiącego główną przeciwwagę dla stereotypowej muzyki z tego okręgu, wie, że Amp Live to jest gość. To jest wielki mózg, który pracuje napędzany muzyką, ma wyczucie, umiejętności i pomysły, które sprawiają wrażenie nigdy się nie kończących. Kolejne albumy Zion I napakowane były coraz to nowymi wizjami brzmienia zespołu, każda kolejna była nowym etapem drogi. Tym razem kolejny etap to solowy materiał Amp Live'a zatytułowany "Kaleidoscope Theory EP". Możecie go posłuchać w rozwinięciu.

Przy okazji naszego wywiadu z Cirą mieliśmy okazję porozmawiać o instrumentalnym projekcie autora warstwy muzycznej na "Plastikowym Kosmosie" - Szatta. Członek Nocnych Nagrań 16 lutego udostępnił swój materiał w wersji online, a kilka dni temu rozpoczął ogarnianie wersji fizycznej swojego "Future Voices". Czternaście wyjątkowych numerów możecie sprawdzić w rozwinięciu, gdzie znajdziecie również informacje na temat tego jak zamawiać materiał w wersji CD.

Pamiętam, że kiedy po raz pierwszy szukałem informacji na temat tego duetu, a moim oczom ukazały się zdjęcia przedstawiające Beck Motley'a oraz Bon Voyage'a zacząłem zastanawiać się, czy faktycznie kreowanie wizerunku w XXI wieku, szczególnie na przestrzeni ostatnich dwóch lat nie jest z lekka przesadą. Cóż, do odważnych świat należy i postanowiłem jednak sprawdzić co do zaoferowania mają ci pochodzący z Toronto artyści.

"Alignment" było moim pierwszym zetknięciem się z ich stylem, który prócz kontrowersyjnego stylu ubierania odznacza się wieloma innymi cechami. Czy współgrają one z muzyką tworzoną przez obu panów? To już kwestia sporna, dlatego nie wnikam w preferencje każdego z was i skupiam się zdecydowanie na muzyce. A skupić jest się na czym, zapewniam!

Niedawno prezentowaliśmy wam nową epkę DJ'a Muggsa z Cypress Hill na której żaden z fanów "Black Sunday" czy nawet "IV" nie byłby w stanie rozpoznać jego stylu. Mózg grupy Soul Assasins złapał zajawkę na nowe brzmienia, tempo przeważnie było dużo, dużo szybsze niż 90-100 BPM, wiertary były normą, a "sajpresowych" wkrętów nie było w ogóle. 15 stycznia ukaże się kolejny projekt Lawrenca Muggeruda zatytułowany "Bass For Your Face". Pierwszym numerem promującym album jest kawałek "Trapp Assasin" z gościnnym udziałem Freddie Gibbsa.

W 2010 roku jedna z najważniejszych postaci brytyjskiego hip-hopu - DJ Semtex, wskazał go jako jednego z 10 artystów, których warto w tym roku obserwować. MeLo-X pochodzi z Flatbush na nowojorskim Brooklynie, a skala jego talentu nie jest łatwa do zakwalifikowania ani gatunkowego, ani dyscyplinarnego. Gość jest niesamowicie twórczym producentem, chwilami raczej kompozytorem, z całą pewnością świetnym MC, wokalistą, a nawet fotografem. Dla mnie przede wszystkim zdumiewającą postacią jakby wyrwaną z innej bajki i zupełnie nie przejmującą się narzucanymi z góry formami - raczej tworząca swoje własne.

Na początku zasłynął jako autor remixów kilku wybitnych albumów R&B - "Back To Black" Amy Winehouse, "BLACKsummers'night" Maxwella oraz "The Way I See It" Raphaela Saadiqa. Maxwell sam dzielił się ze swoimi fanami remixem MeLo-X'a, co świadczy o tym nie tylko jak duży zasięg potrafi zdobyć jego muzyka, ale również, że po prostu jest dobra. Świeża, głęboka, nowoczesna, pełna emocji i wymykająca się jakimkolwiek podziałom.

DJ Wojak na pewno nie będzie postacią anonimową dla żadnego fana hip-hopu, który ma chociażby pobieżne pojęcie o trójmiejskiej muzyce miejskiej. Członek składu DwaZera, którego album ukazał się w warszawskim Prosto Label oraz Ziomboi Kliki ma na koncie nie tylko współpracę z rapowymi ekipami. Niewielu wie, że Wojak odpowiadał za elektronikę na albumie Pink Freud "Sorry Music Polska". Ma on również na koncie występy przed takimi postaciami jak Herbaliser, DJ Vadim czy Dub Pistols.

Niebawem pod szyldem przypuszczających wydawniczy szturm Grubych Jointów ukaże się solowy album Wojaka zatytułowany "Trzy". Mamy dla was singiel z tego materiału i garść informacji, które sprawiają, że można czekać na tę pozycję z wypiekami na policzkach.