Około dwóch tygodni temu odebrałem telefon z mocno szokującym, a zarazem konkretnym i bezpośrednim pytaniem "Cześć, chcesz za parę godzin zrobić dla nas wywiad z Nasem?" Jako że to pytanie z gatunku nie wymagających odpowiedzi dopytałem tylko, czy na pewno chodzi o tego Nasa, którego miałem na myśli.

Chodziło - korzystając więc z okazji w krótkiej, ale treściwej rozmowie podpytałem Nasira o nadchodzący album "Life Is Good", zieloną suknię Kelis widoczną na okładce, reakcję córki na "Daughters", obecny renesans hip-hopu i wysyp talentów czy zapowiadane projekty z Commonem czy Mobb Deep...

Rok 1996 to dwa wydarzenia, które w karierze Lauryn Hill należy uznać za absolutnie kluczowe. Pierwszy to występ w jednym z najlepszych duetów raper/wokalistka jakie powstały kiedykolwiek czyli legendarnym "If I Rule The World (Imagine That)" Nasa. Drugie to premiera drugiego krążka jej pierwszej grupy - Fugees.

Wielu może to zdziwi, ale "The Score" wcale nie jest pierwszą płytą zespołu. W 1994 ukazało się "Blunted On Reality" do którego może będzie jeszcze okazja wrócić. 1996 zmienił życie Lauryn, Wyclefa i Prasa na zawsze. Prawie 6 milionów sprzedanych egzemplarzy w samych Stanach, wielokrotna platyna w różnych zakątkach Świata (w tym w Polsce!) pęczniejące konta bankowe... Nic dziwnego - ta płyta jest naprawdę wyjątkowa.

Kto czytał artykuł w "Świeżej Krwi", ten już wie co nieco o twórczości Dizzy'ego Wrighta.

O ile mixtape, który wrzuciłem do profilu rapera, nie był zbyt "wizowy", o tyle ta płyta pokazuje spore podobieństwo w stylu obydwu Panów. Dlaczego?

Trzeba przyznać, że w roku obecnym pojawiło się kilku naprawdę zdolnych i ciekawych zawodników, którzy jeszcze nie wkroczyli nawet w dorosłość. Pierwszym był Diggy Simmons, który jednak łudząco podobny jest do Drake'a, nie tylko ze względu na wygląd. Kilka tygodni temu swój debiut wydał Joey Bada$$, czyli nadzieja "starej szkoły". Obaj ci panowie mają zaledwie 17 lat, jednak jest to niczym w porównaniu do bohatera mojego wpisu. Haleek Maul, wiek - 15 lat. Słabo?

Tak, wiem jakie co po niektórzy mają odczucia co do rapu wykonywanego przez dzieci. Mieliśmy Kriss Kross, mieliśmy Bow Wowa. W naszym kraju często młodsi słuchacze robią artyście złą markę. Jednak, czy nie wydaje się wam zdumiewające wydać materiał w wieku 15 lat z taką dokładnością i kunsztem?

Półtora roku pracy zakończone trafieniem na półki materiału, w którym krzyżują się style z totalnie różnych bajek i muzycznych światów. Prosto Mixtape Kebs to jedna z ciekawszych pozycji wydawniczych tego roku a z jej autorem, korzystając z historycznej okazji, spotkaliśmy się pod... warszawską strefą kibica Euro 2012.

Wczoraj obejrzeliście pierwszą połowę obszernego wywiadu z Hukosem, dziś część druga a na jej koniec także specjalny konkurs, w którym do wygrania macie 2 sztuki "Knajpy" podpisane przez jej autora. Na odpowiedzi macie równo tydzień.

Jeśli Jasiek w Afroncie jest Lirycznie Wysublimowanym Chamem, to w ramach Bakflipa jego teksty i ekspresja nabierają zupełnie innego znaczenia. Bardzo mroczne, apokaliptyczne wizje pełne gorzkich wniosków dotyczących natury człowieka i mechanizmów funkcjonowania naszej rzeczywistości często zajmują miejsce złośliwości i zdystansowanego luzu. Zespół Bakflip niedawno przygotował dla nas zupełnie nową epkę/maxisingiel na który składa się osiem kawałków, które możecie pokochać lub znienawidzić, ale nie przejdziecie obok nich obojętnie. Zarówno za względu na ich formą jak i treść.

Janek, który po raz kolejny udowodnił, że jego mroczne, pełne jadu oblicze jest nie mniej fascynujące, ma za plecami odpowiednich ludzi. Z jednej strony Marek Dulewicz, który udziela się również wokalnie (z lepszym skutkiem niż ostatnio), z drugiej dbający o naprawdę potężne i zapadające w pamięć brzmienie Kamil Klusek, Marcin Turno i Maciek Lisowski.