Zagraniczny i polski hip-hop, muzyka, wykonawcy - Najlepszy portal hip-hop

Na bicie stworzonym przez Westa i Million $ Mano, swoje wersy nawinęli Pusha T, 2 Chainz i Big Sean. Szkoda, że Terrance nie zdecydował się samemu udźwignąć tego minimalistycznego podkładu, przywodzącego mi na myśł, najcięższe momenty z "Hell Hath No Fury". Czy ostatecznie "My Name Is My Name" będzie konkretną pozycją, na jaką zasługuje Pusha? Dowiemy się tego 16 lipca.

28 czerwca ukaże się na sklepowych półkach wspólna płyta Hukosa i Ciry zatytułowana „Głodni Z Natury”. Album nagrany wspólnymi siłami przez białostockich raperów, których oprócz muzyki łączy także przyjaźń od najmłodszych lat, pojawi się u słuchaczy tydzień później, niż pierwotnie planowano.

„Od trzech tygodni siedzimy codziennie w studiu po 10-14 godzin. Mamy zamiar dać wam naprawdę dopracowaną płytę, dlatego też premierę przesuwamy o symboliczny tydzień. Pewnie i tak niewiele osób doceni pewne patenty, bo będą tego słuchać na telefonach/mp3, ale przynajmniej będziemy mieli czyste sumienie, że dopracowaliśmy nasza płytę w 100%...” – napisał Hukos na swoim profilu na facebook'u. Dziś do informacji publicznej została podana lista utworów oraz gości, którzy zasilili krążek. Wśród zaproszony raperów znalazł się Kali, Paluch, Kajman, Zeus, Z.B.U.K.U., Bonson, Bezczel, Sheller, Pyskaty, Praktis, Fama Familia oraz JotEr. Tracklistę albumu znajdziecie w rozwinięciu newsa. 

Przedstawiamy kolejny utwór w ramach projektu Reebok Classic Trax. "Ostrze" to wspólne dzieło założycieli legendarnego Tworzywa - Fisza i Emade z młodą, obiecującą Izą Lach, która w ostatnim czasie stała się jedną z najgorętszych przedstawicielek polskiej muzyki na scenie globalnej. Hipnotyzujący podkład, świetny refren - warto sprawdzić.

Zapraszamy was do kolejnego Drive By'a w którym pociski są bardzo różnorodne, ale każdy może okazać się celny. Od numerów, które bardziej zwrócą waszą uwagę ze względu na featuring czy bit (co nie znaczy, że stanowią one ich jedyną wartość), po nowy melanżowy szlagier kolesia, który z wszystkich dirrty southowych raperów może pochwalić się największą ilością sprzedanych płyt w karierze. Usłyszycie nowe zwrotki od szerokiego przekroju MC's: od pana Solo z Black Hippy, przez rzeźnikującego jak zwykle Royce'a, aż po F.T. z nowojorskiego Street Smartz. Starzy wyjadacze z numerami, które sprawiają, że na ich płytę czekamy z wypiekami pojawiają się obok gwiazd młodego pokolenia i anonimowych debiutantów, którzy dotrzymują kroku największym. Sprawdzajcie! 

"Nie oceniaj książki po okładce" - to jedno ze zdań najlepiej ilustrujących ten album. Cover jest bowiem tragiczny, jeden z najgorszych jakie kiedykolwiek widziałem. Jak pisałem przy okazji rankingu najgorszych rapowych okładek: "Podstawowe wordowskie czcionki, szalony profesjonalny ogień, mina jak po tygodniowym melanżu - to jeszcze nic. Ale co, do cholery, robi tutaj ta kurtka, śpiwór czy bliżej niezidentyfikowany obiekt za plecami MJG? Tego chyba nie wie nikt, włącznie z nim samym."

A co z warstwą muzyczną? A no jest po prostu świetna.

„Urszula.." to prosty utwór o trzech kobietach. Jak mówi Mes, autor tekstu wszystkich trzech zwrotek, „głośniki w Polsce krztuszą się mglistymi piosenkami o pojęciach - miłości, tęsknocie, marzeniach - tak, jakby nie dało się opowiedzieć konkretnej historii śpiewając".

„Urszula.." ma być antidotum na tę sytuację. Wraz z Typem za „Ulę, Halinę i Aldonę" wzięli się Piotrek Pacak, jeden z pionierów g-funkowo-soulowego śpiewania i Głośny. Mistrz gry na talk-boksie skomponował też muzykę, którą w obroty wzięli Mes i Szogun, a cuty będące niejako „przedrzeźnianiem" rapowego klasyka dołożył DJ Black Belt Greg. Warto dodać, że w jednoujęciowym teledysku w rolę Aldony wcieliła się utalentowana wokalistka i autorka swoich polskich tekstów (a to rzadkość!) - Marcelina. „Urszula.." to g-funkowy track, ale do tego szybkiego podziału rytmicznego można podejść zapewne od innej strony.

K.R.I.T. za mikrofonem brzmi tak jakby ktoś wreszcie chciał powiedzieć, że to co dla całej koncepcji flow w hip-hopie ztobiły takie grupy jak UGK, Goodie Mobb czy Outkast dla kogoś równie utalentowanego wiele lat później stanowić może punkt wyjścia. Owocem stało się "Live From The Underground", z całą pewnością jeden z najlepszych albumów 2012. Kilka dni temu raper udzielił wywiadu w ramach cyklu "Dead End Hip-Hop". Nie mówi w nim już na szczęście żadnych głupot na temat rzekomej słabości swojego debiutu, za to świetnie pokazuje swoje największe zalety również jako koleżka, nie tylko raper - szczerość, naturalność, świadomość własnej wartości, swojskość - oczywiście w wersji Mississippi. No i wreszcie dowiedzieliśmy się czegokolwiek o nowej płycie.