Gdybym miał wskazać rapera, którego talent w historii rapu najbardziej się zmarnował, to bez wątpienia byłby to R.A. The Rugged Man. Człowiek ten, swoje pierwsze wydawnictwo miał wypuścić w 1993 (albo w 1992, albo w 1994 – są na ten temat sprzeczne informacje) roku. Niestety ta, jak i następna jego płyta, nie pojawiła się na półkach sklepowych. Prawdziwy debiut Rugged Mana wszedł na rynek w 2004 roku i rzecz jasna nie zdobył należytego rozgłosu. Po premierze jeszcze bardziej o nim ucichło. Oczywiście nie można zapomnieć o występie w „Uncommon Valor” (niektórzy mówią, że zwrotka Ruggeda jest zwrotką dekady, inni że zwrotką wszechczasów), ale był to jednorazowy, choć głośny udział. Raper zaczął odzyskiwać utraconą rozpoznawalność od czasu występu w kawałku „Nosebleed”, gdzie swoją zwrotką zjadł całe „Season of the Assassin”. Od tego momentu zaczęły pojawiać się pogłoski o powrocie z nową płytą. Informacje te były jednak na tyle enigmatyczne, że myślałem, że będzie podobnie jak z „Crystal Meth”, którego premiera jest przesuwana z roku na rok. Na szczęście druga płyta R.A. The Rugged Mana w końcu się ukazała. I można odetchnąć z ulgą, bo nie zawiodła oczekiwań.
Chicago to prawdziwa kopalnia talentów. Nową postacią na scenie Chi City jest Vic Mensa, członek ekipy Kids These Days, z którą nagrał dwa projekty. To co prezentuje w powyższym kawałku jest, krótko mówiąc, niesamowite. Poza rapem, gospodarz śpiewa również refren i wychodzi mu to lepiej niż bardzo dobrze. Utwór ma pojawić się na nadchodzącym wydawnictwie pt. "INNANETAPE". Jeśli reszta tego mixtape'u (?) będzie równie dobra co "Orange Soda", to mamy mocnego pretendenta do przyszłorocznych Freshmanów XXL.
W naszej podróży po „Ill Mind of R.A. The Rugged Man” docieramy do debiutu tego pana. Został on wydany w 2004 roku w wytwórni Nature Sound, wydawca takich artystów jak Masta Killa, czy Pete Rock (NY’s Finest). Na płycie pojawili się Masta Killah, Killah Priest i Timbo King. Album był bardzo udany, ale nie zyskał takiej uwagi na jaką zasłużył. Utworem promującym był ten otwierający krążek - „Lessons”.
No to przechodzimy teraz do drugiej, niewydanej płyty Rugged Mana – „American Lowlife”. Pierwotnie miała wyjść w 1999 roku, ale … nie tak się nie stało. Na tym albumie, raper zerwał ze stylistyką rodem z horrorów klasy C i uspokoił trochę swój szalony styl. Więcej miejsca zajęły jego rozkminy na temat życia i wyraźne zaznaczenie image’u nieudacznika. Z tej płyty pochodzą trzy kawałki, o których co nieco napiszę. Wszystkie one znajdują się na kompilacji „Legendary Classics vol. 1”.
Dzisiejszy „Klasyk” jest dość nietypowy i nie tylko dlatego że zamieszczony jako Przegapifszy. Dlaczego? Bo będę w nim mówił o płycie, która nie miała swojej oficjalnej premiery. Jest to jednak na tyle dobre wydawnictwo, że warto o nim napisać.
Pozycja ta to nieoficjalny debiut R.A. The Rugged Mana. Płyta miała pojawić się w między 1992, a 1994 rokiem. Niestety z powodu charakteru rapera, a także liryk które zawarł na krążku, nie została wydana. Dopiero w 2010 na datpiff.com ktoś wrzucił ją do pobrania za darmo. Do tej pory zastanawiam się jak to się stało, że nikt jej wtedy nie wydał. Ale od początku…
Tydzień z R.A. rozpoczniemy od samego początku jego kariery. Jest rok 1993. Już niedługo, światło dzienne ujrzeć ma pierwsze solowe dzieło Rugged Mana o jakże ciekawym tytule "Night Of The Bloody Apes". Tytuł nawiązuje do meksykańskiego filmu z 1969 roku. Płyta miała się ukazać nakładem Jive. "Miała", ponieważ nigdy nie trafiła do sprzedaży. Na szczęście mamy XXI wiek, w którym wszystko (no prawie wszystko) mamy dostępne w internecie.
Ubiegłoroczne wydawnictwa El-P i Killer Mike'a mocno namieszały w końcoworocznych rankingach. Współpraca obydwu Panów na "R.A.P. Music" dała w końcu należytą popularność Zabójczemu Mike'owi. W tym roku obydwaj panowie mają wypuścić darmowe wydawnictwo pod szyldem Run the Jewels. Nie będzie to kolaboracja na zasadzie Mike rapuje, a El-P robi bity. Obydwaj raperzy nagrają swoje wersy pod bity reprezentanta Brooklynu. Pierwszym kawałkiem promującym był "Get It". Teraz czas na "Banana Clipper", gdzie duet wspiera Big Boi.
No i doczekaliśmy się. Action Bronson pokazał światu tracklistę swojego nowego dzieła pt. "Saab Stories". Niestety, jest to tylko epka. Lepsze to jednak niż nic. Za produkcję tego wydawnictwa odpowiada, co raz bardziej popularny, Harry Fraud. Poniżej możecie się zapoznać z tytułami utworów, a także przypomnieć sobie teledysk promujący owe dzieło. A to co widzicie po lewo, to jak możecie się domyślić, okładka "Saaab Stories".
Tegoroczny Freshman nie odpuszcza w swoim wyścigu po sukces. "Habits and Contradictions" było wszędzie chwalone. W tym roku zapowiedział swoje kolejne solo, którego nazwa brzmi "Oxymoron". Pierwszym promującym go utworem było kozackie "Yay yay" na bicie Bo1-dy. Tym razem dostajemy niemniej rewelacyjne "Hell of a Night". Podkład jest dziełem DJ Dahi, który wyraźnie inspiruje się muzykiem odpowiedzialnym za "Yay yay". Możecie go przesłuchać w rozwinięciu, a ja z niecierpliwością czekam na majorsowy debiut Schoolboya, który ma szansę porządnie namieszać w końcowo-rocznych rankingach.
Marzenia się spełniają, jak śpiewała kiedyś pewna pani. 4 lipca tego roku, w Warszawie, ma odbyć się koncert młodej raperki Gavlyn. Gavlyn to 23-letnia raperka pochodząca z LA. W swoim dorobku ma dwa wydawnictwa: "Habit That You Blame" (które 3 dni temu miało premierę w wersji fizycznej), a także "From The Art". Artystka odwiedzi Polskę w ramach europejskiej trasy koncertowej "European Tour 2013". Jej repertuar obejmie utwory pochodzące z jej obydwu wydawnictw.
Jeśli chcecie zobaczyć jak Action Bronson robi gwiazdę, to koniecznie musicie sprawdzić ten klip. Bit do tego numeru zrobił Harry (Potter?) Fraud i zapowiada on wspólne dzieło obu panów - "Saab Stories". Premiera planowana jest na czerwiec tego roku.
Kręcioł to raper, który parę razy pojawiał się na naszych łamach. „Ej Dj" to utwór zapowiadający nową płytę Kręcioł/Piotrush/Jotka jako „Lepiej niż było". Wyjdzie ona na jesieni 2013 roku pod wydawnictwem „dajeszrade" wraz ze współpracą jednej z wiodących wytwórni.
Dlaczego: Przed Wami nowy klip od ikony grime'u. Wspiera go znany brytyjski piosenkarz Robbie Williams. Szału niestety nie ma. Ci którym podobały się pierwsze trzy płyty Rascala mogą być zawiedzeni, a Ci którym bliskie było "Tongue n'Cheeks" będą zadowoleni. Z najnowszych kawałków Dizzeego, wolę utwór z reprezentantami Houston (Bun B i Trae).
Na początku był Jay Rock i jego "Follow Me Home". Płyta była całkiem dobra, choć nie aż tak, aby znaleźć się w moim osobistym "top 10" 2011 roku. Nadmienić jednak muszę, że "Say Wassup" jest wciąż u mnie katowany. Następnie był "Section 80", czyli genialna płyta, o której napisano już wszystko. Ten rok otworzył Schoolboy Q z niesamowitym, pod względem muzycznym, "Habits and Contradictions". Gdyby teksty na płycie były równie wielkie jak muzyka (nie mówię, że zła, ale ścieżka dźwiękowa podniosła wysoko poprzeczkę), to album członka Black Hippy byłby kandydatem do płyty roku. Teraz czas przyszedł na ostatniego gościa z obozu Black Hippy, czyli Ab-Soula. Czy "Control System" jest wart uwagi? Tak, ale o tym więcej w dalszej części recenzji.
![Kobik - Slalom ft. Jan-Rapowanie (prod. Pioneer) [Official Music Visualiser]](https://www.popkiller.pl/sites/default/files/styles/90x90/public/media-youtube/_ojaVj7_UQM.jpg?itok=GJF4iQeI)
