Dotychczas przez wielu kojarzony jako "ten, który chciał zabić prezydenta", ewentualnie jako ciekawy, solidny podziemny MC z czymś więcej do powiedzenia.

Jednak im bliżej premiery oficjalnego debiutu tym coraz większa liczba osób (najpierw cicho) zaczęła przebąkiwać, że szykuje się materiał ponad "solidny" poziom a kolejne single kazały skupić uwagę na Białystok. "Knajpa Upadłych Morderców" trafia w końcu jutro do sklepów, czas więc postawić sobie pytanie - czy Hukos spełnił oczekiwania?

Wczoraj obejrzeliście pierwszą część alohowego wywiadu z Procentem, Łysonżim i Kfiatem. Dziś czas na drugą, nie mniej ciekawą połowę.

Prosto Mixtape to bez wątpienia inicjatywa, która na naszym rynku raczej nie ma konkurencji. Legalne mixtape'y, zgodnie z tradycją oskreczowane przez DJ-a, wyładowane po brzegi raperami z różnych labeli i różnych klimatów oraz nowymi numerami przemieszanymi z ekskluzywnymi remixami?

Nie dziwi więc i popularność, która poprzedniej części dała złoto. Jak jest tym razem, przy okazji trzeciej części, nad którą czuwał DJ Kebs z HIFI?

Jermaine Coleman na swoją szansę naczekał się naprawdę długo. Wieloletnia jazda na podziemnych mixtape'ach przeplatana kłopotami z prawem a finalnie oficjalny debiut w wieku 31 lat. "If Tomorrow Comes..." było płytą nierówną, z momentami ukazującymi wielki potencjał, ale i zarazem nie dającą maximum możliwości tego typa.

Czy lepiej jest na drugim, podsycanym kolejnymi mixtape'ami i udanymi singlami "The Day After Tomorrow"?

Przyznam, że na ten projekt czekałem od dobrych paru lat, gdy dane mi było słyszeć na żywo pierwsze numery na niego nagrane. Kontrastowe połączenie stylów, które zapowiadało naprawdę ciekawy album. Zaginiony i Skajsdelimit to dwójka, którą na pewno wymieniłbym jako jednych z pierwszych gdyby ktoś spytał mnie o najbardziej niedocenianych warszawskich raperów. Obaj od dobrych paru lat pokazywali przebłyski bardzo dużych możliwości, wciąż siedząc jednak w cieniu.

Po części z własnej winy - ciężko było zamknąć im konkretne projekty, a to, co zamknęli i wypuszczali szerzej w świat akurat nie pokazywało pełni możliwości (Streetworkerz). Dbali też o to, by osoby nie śledzące zbyt pilnie ich twórczości miały problem z nadążeniem za wciąż zmieniającymi się ksywkami (Wariat -> Zaginionebity -> Zaginiony oraz Lipsieux -> Lipsie -> Skajsdelimit/Fabio E. Luka/Diablo Diablik). W końcu przekładany wielokrotnie wspólny album udało wypuścić się im w tym roku. Czy pomoże przerwać passę, popłynąć z prądem i zająć odpowiednie miejsce na scenie?

Karwan - gość, który 3 lata temu rozpalił swoim "Wielkim Sercem" osiedla w tym kraju i stał się swoistą nadzieją podziemia. Gość, który pomimo ewidentnych braków we flow, kiepskiej dykcji i mało charakterystycznego głosu, porwał autentycznością i szczerością. Gość, który w wieku 19 lat miał taką charyzmę w nawijce, że potrafił przykuć słuchacza do głośnika i nie puszczać przez długie godziny.

Nadszedł czas, w którym 22-letni już Karwan wydał swoje drugie solo zatytułowane "Fabryka snów". Czy owa fabryka wyprodukowała dla nas materiał, który sprostał 3-letnim oczekiwaniom?