Zagraniczny i polski hip-hop, muzyka, wykonawcy - Najlepszy portal hip-hop

Na pierwszy ogień, równo tydzień przed kolejną imprezą Popkillera, rzucamy wam wywiad, który przeprowadziliśmy z Termanologym na festiwalu Hip Hop Kemp 2009, na kempowym backstage'u.

Niepozorny latynos okazał się postacią wielce pozytywną i wyluzowaną a trwająca około 10 minut rozmowa upłynęła w równie luźnej atmosferze.

Zgodnie z obietnicą dostarczamy wam pięć odpowiedzi na pięć pytań z cyklu Tak To Się Robi na które odpowiedział nasz aktualny Artysta Tygodnia czyli Szad Akrobata. Jeżeli jesteście ciekawi w jaki sposób i w jakiej atmosferze powstawały teksty na "21 Gramów" (ale nie tylko) zapraszamy do lektury!

W ramach tygodnia specjalnego z Jotem zbieraliśmy od was pytania, spośród których wyselekcjonowaliśmy najciekawsze a te poleciały gołębią pocztą do Wrocławia. Dziś dzięki kamerom DwaEm mamy dla was odpowiedzi na najbardziej nurtujące kwestie związane z autorem "Stanu Równowagi".

Zgodnie z obietnicą dziś kolejny dzień publikacji liner notes ze świeżutkiego albumu Szada Akrobaty. Po lekturze tego artykułu ten niełatwy i trochę zagadkowy album na wiele przesłuchań, będzie miał przed wami znacznie mniej tajemnic niż dotąd.

Dziś przed wami opisy do kolejnych sześciu numerów z albumu. Jeśli jesteście ciekawi jak powstawała fantastyczna "Rzeka", w jaki sposób przypadek sprawił, że w "Szukając Drogi Do Zion" obok Szada pojawił się Nullo, kto znajduje się w "Kręgu Zaufanych" rapera i jaki zamysł przyświecał mu przy pisaniu "Panu Dziękuj"... Zapraszamy do uważnej lektury i jeszcze uważniejszego słuchania "21 Gramów" w tle.

Sponta to zasłużeni reprezentanci krakowskiej sceny hip-hopowej. Powstanie zespołu datuje się na 1999 rok, a pierwsze materiały pojawiły się już w 2000 i 2002 roku. Na zespół natknąłem się właściwie przez przypadek, a dokładnie przez klip do numeru "Nie Salutuję" promujący wydany w 2009 roku album "Przekrój". Krążek trafił na moją półkę i cierpliwie czekał na pierwsze przesłuchanie... Czekał i czekał i czekał, aż w końcu trafił do cyklu Przegapifszy.

Jeśli lubicie polsko-oldschoolowy sposób rapowania (Żoołv, Giedo i Wyjan trochę kojarzą się ze stylem rapowania Deca z SSS czy Kfiata z Siły Dźwięq, skrzyżowanych z Afrontami i Hansem z 52) i żywe, funkujące, grane podkłady, ten materiał może zostać w waszych boom-boxach na dłuższą chwilę. Nie będziecie tutaj liczyć wielokrotnych, cytować punchy czy wypisywać wersów na ukochanym forumku... Tego się słucha wyłapując zajaweczkę i energię, której tym panom z pewnością nie brakuje.

Legendarny Bobbito przyznał w "Ego Trip", że zanim Beatnutsi wypuścili swoje debiutanckie "Intoxicated Demons" to wydawało mu się, że Juju i Les są raczej nieśmiali. Okazało się jednak, że pozory mylą i mieli wystarczające jaja, by solidnie namieszać na nowojorskiej scenie i odcisnąć swoim szalonym stylem piętno na rapgrze.

O pełnym znaczeniu duetu pisał już jednak Daniel w obszernym profilu. Ja skupię się bardziej na elemencie, w którym nie mogę się z nim zgodzić. Mianowicie na płycie, która otworzyła drugą dekadę działalności pod szyldem Beatnuts. Płycie, która wprawdzie nie kosi aż tak jak "Stone Crazy", ale i tak dała nam jeden z lepszych singli dekady. Od tego nie uciekniesz, albo weźmiesz albo zgnieciesz i wyrzucisz.

Wydawało się, że ten duet nie ma prawa dogadać się muzycznie. Banner to autor ostrego, minimalistycznego brzmienia w typowo southowym stylu. 9th'a znamy z ciepłych soulowych sampli i mocno niepołudniowego brzmienia.

Jednak postanowili połączyć siły i wspólnie stworzyć swoją odpowiedź na takie płyty jak Jaylib. A raczej odpowiedź na obecny stan czarnej muzyki, uznając, że po śmierci Michaela Jacksona zniknęła z niej dusza. Jak wyszło?