Szczerze to jeszcze godzinę temu nie miałem zielonego pojęcia, kim jest Young Ed. Trafiłem na ten kawałek przypadkiem, latając po youtube'owych klipach i klikając w kolejne propozycje (related). Okazuje się, że Young Ed to MC pochodzący z San Francisco, czyli serca Bay Area (ileż tam jest talentów!).
"Burn After Rolling" z bardzo owocnego dla naszego Artysty Tygodnia roku 2009 to mixtape, którego z przyjemnością słucha się w całości, a to zaskakujące w przypadku typa u którego fantastyczna forma często występuje obok numerów, za które wielu zdążyło go znienawidzić. Tych przekonywać nie próbujemy, bo przeważnie mija się to z celem.
"Flight School" wydane w roku 2009 to zdecydowanie najbardziej hitowy mixtape w dorobku Wiza. Przeczytałem gdzieś, że gdyby wyszedł po "Black & Yellow" jako normalna płyta to połowa numerów na nim zawartych trafiłaby na listy Billboardu. Nawet jeśli jest w tym jakaś przesada to jest i sporo racji.
Ci, którzy sprawdzanie Wiza skończyli na materiałach z 2008 i nie próbowali się cofnąć do jego wczesnych mixtape'ów, często na porównania do nowojorskich nawijaczy klasy Big L'a reagują zdziwieniem. A ja mam dowody! Na takich materiałach jak "Prince Of The City", "Grow Season" czy "Show & Prove" Cameron Jbril Thomaz ma takie wejścia, że po względem flow, wyrzucanych wersów, pewności siebie i stylówki w poruszaniu się po takich bitach nie można mu zarzucić prawie nic.
Kiedy pierwszy raz w "Co Cię Boli" Peji usłyszałem follow up do Cali Agents zastanawiałem się ilu ze słuchaczy będzie wiedziało o co chodzi w tym "zapierdolę ci gonga jak planetejżia z rasko". Autorzy najlepiej chyba kojarzonego "How The West Was One" z 2000 roku mieli w swojej karierze słabsze albumy, ale zawsze potrafili zaskoczyć choćby jednym numerem, który wbijał w ziemię. Dla przykładu - na ostatniej, moim zdaniem bardzo rozczarowującej płycie Rasco z DJ'em Wichem znalazło się kapitalne "Grizzly".
Na "Rhythmatic Eternal King Supreme" Reks doskonale potwierdził, że jego rap opiera się na skillsach. Blaze P potwierdził z kolei, że potrafi spiąć się na projekty rapera z Lawrence (przepraszam wszystkich, których wprowadziłem w błąd pisząc, że jest z Bostonu). Warto pamiętać jednak o jednej z wcześniejszych kolaboracji obu panów, która przyniosła kawałek jak dla mnie stanowiący żywy dowód na to, że Coreya nie wolno traktować jako byle grajka, który stara się przebić.
Przyznam, że tego numeru Nasa wcześniej nie znałem (podejrzewam, że wielu z Was też nie). Natknąłem się na niego przypadkiem, buszując po Internecie w poszukiwaniu kawałków, w których użyto sampli z utworów Ahmada Jamala [legendarny jazzowy pianista]. Szczęśliwie trafiłem na tę perełkę. 
Legalny debiut nakładem Prosto (który swoją drogą zaskakująco dobrze radzi sobie na listach sprzedaży Empiku, co bardzo nas cieszy) poprzedziło w wypadku VNM'a wiele lat podziemnej działalności, najpierw lokalnej a potem takiej, która skupiała już uwagę słuchaczy z całego kraju.
Materiał ze studia La Bomba, w którym widać jak Peja i Ostry nagrywają swoje zwrotki na nowy Slums Attack narobił sporego zamieszania. I nie dziwię się, bo sam słysząc te fragmenty miałem ciary i nie mogę doczekać się finalnego efektu.
Już dziś w warszawskim klubie The Fresh, zagra jedna z najwyżej cenionych przeze mnie gwiazd mainstreamu ostatniej dekady. Nigdy nie dowiemy się, czy to prawda, że teksty Game'a pisze ktoś inny, ale wiemy za to doskonale jak brzmią w jego ustach i w jaki sposób jest w stanie je zarapować.
.JPG)
Każda hip-hopowa głowa ma od czasu do czasu potrzebę pogrzebania trochę w podziemiu. Jedni wolą głębokie, polskie podziemie, inni podwórkowe taśmy z Queens, a jeszcze inni sprawdzają to co leciało w głośnikach lowriderów w South Central w 1994 roku. 
A Tribe Called Quest to dla mnie jeden z absolutnie podstawowych filarów hip-hopu, rzecz od której powinno zaczynać się "rapową edukację", dostawcy jednej z nasmaczniejszych porcji muzyki w historii... Pozornie porywanie się na accapelle Q-Tipa i Phife'a to bardzo, bardzo odważne zadanie, któremu niełatwo sprostać.
Ile razy nie wracałbym to przeklasycznej "Produkcji Hip Hop" DJ'a 600V zawsze muszę zawiesić się na tym, czwartym z kolei, numerze pierwszego CD. Jaki jest cel deprecjonowania działalności chłopaków z Kalibra? Oni nie muszą się silić na obronę. Takie numery bronią ich same.
Kiedy ostatnio zdałem sobie sprawę, gdzie tak naprawdę pierwszy raz słyszałem zwrotkę Wiz Khalify przeżyłem mały szok. Zanim zacząłem toczyć nieziemską bekę z żenującego "Say Yeah", skatowałem przecież płytę Nicolaya "Here" na której w fantastycznym numerze "What It Used To Be" rapował właśnie młody Wiz.
Masz dosyć muzycznej papki z TV? Popkiller wyeliminuje wszystkie szumy i pozwoli skupić się na tym, co w muzyce naprawdę wartościowe. Zaserwujemy Ci najlepsze piosenki, teledyski, recenzje płyt i newsy z branży hip-hopowej. Wykonawcy ze świata hip-hopu opowiedzą w wywiadach o swoich planach na koncerty i festiwale hip-hopowe. Na Popkillerze znajdziesz to wszystko, my piszemy konkretnie o muzyce.
Popkiller.pl nie odpowiada za treści słowne i wizualne w utworach audio i video prezentowanych na łamach serwisu, a udostępnionych przez wydawców fonograficznych i samych artystów. Nagrania te są prezentowane ze względu na ich walor newsowy i nie przedstawiają stanowiska Popkiller.pl.
REGULAMIN SERWISU /// POLITYKA PRYWATNOŚCI /// POLITYKA COOKIES
![Kobik - Slalom ft. Jan-Rapowanie (prod. Pioneer) [Official Music Visualiser]](https://www.popkiller.pl/sites/default/files/styles/90x90/public/media-youtube/_ojaVj7_UQM.jpg?itok=GJF4iQeI)
