Podróż zwana życiem

Kończy się popkillerowy tydzień z Ostrym, toteż pojawiła się w mojej głowie pewna refleksja, którą we wstępie recenzji "Podróży zwanej życiem" chciałbym się podzielić. Otóż, gdybym miał przedstawić jakiejś osobie z grona swoich znajomych, która w życiu nie słyszała rapu (a są w ogóle takie?), twórczość dowolnego artysty z rapgry, bez cienia wątpliwości wskazałbym na Ostrego. Dlaczego? Powody są co najmniej dwa - bezkompromisowość w poruszanych treściach oraz bogate brzmienie podkładów, zarówno autorskich, jak i w przeszłości od Emade, czy tworzonych dziś w kooperacji z holenderskim duetem Killing Skills. Elementy te przekładają się na płyty świetne, z drobnymi niestety potknięciami. Tychże potknięć próżno szukać w przypadku "Podróży zwanej życiem", która w przekonaniu moim (i nie tylko) jest najlepszą płytą O.S.T.R.'a od czasów "O.C.B".

Ostatnio dostaliśmy video pokazujące jak O.S.T.R. produkuje bit z dziecięcych zabawek, dziś pora na kolejny, refleksyjny i osobisty singiel.